به نقل از «رکنا»

شکایت خانواده 3 فداکار محیط زیست از 3 سازمان / مرگ در دل آتش جنگل زاگرس

تاریخ انتشار: ۲۱ فروردین ۱۴۰۰ | کد خبر: ۳۱۵۳۲۴۷۴

«قهرمان کریمی» وکیل خانواده مختار خندانی، یاسین کریمی و بلال امینی می‌گوید: «هیچ کدام از سازمان‌های مسئول برای پرداخت دیه به خانواده جانباختگان همکاری نکردند. حتی سازمان جنگل‌ها برای به سرانجام نرسیدن پرونده مانع‌تراشی هم کرد. بنابراین چون از طریق اداری موفق به گرفتن دیه نشدیم مجبور به شکایت از این سه سازمان شدیم.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

«علی عباس نژاد» فرمانده یگان حفاظت سازمان جنگل ها شکایت خانواده‌ها از سازمان جنگل‌ها را روند قانونی پرداخت دیه به آنها می‌داند و می‌گوید بیمه برای پرداخت دیه از ما رأی قطعی دادگاه را می‌خواهد. «جمشید محبت‌ خانی» فرمانده یگان سازمان حفاظت محیط‌ زیست اما به «ایران» می‌گوید: جانباختگان آتش‌سوزی جنگل‌های زاگرس برای دریافت حمایت سازمان حفاظت محیط‌ زیست باید دو فاکتور داشته باشند؛ یک کارت همیار محیط‌ زیست و دو حضور آنها در منطقه باید تحت مدیریت و با فراخوان محیط‌ زیست باشد. این عزیزان هیچ کدام از این ویژگی‌ها را نداشتند.»

مختار خندانی از مؤسسان انجمن محیط زیستی ژیوای پاوه بود، «یاسین کریمی» هم عضو کمیته عملیاتی انجمن. این دو رفته بودند تا بلوط‌های دره ژاله را از آتش‌سوزی نجات بدهند. «بلال امینی» هم داوطلبی بود که دل در گرو شوکاهای منطقه حفاظت شده بوزین و مرخیل داشت. سرانجام این داوطلبی، پاوه را در سوگ فرزندانش نشاند.

«شاهرخ خندانی» برادر مختار خندانی  از بی‌توجهی سازمان‌های مربوط به جان باختگان و خانواده های شان خبر می‌دهد و می‌گوید: «در تمام این مدت فقط یکبار از جنگلبانی آمدند و یکبار هم فرماندار به ما سر زد.»

او می‌گوید: «پارسال قرار بود دیه بدهند اما ندادند.»رسول قهرمانی وکیل آنها هم می‌گوید: «اداره منابع طبیعی استان تأکید دارد که مسئولیت دیه فعالان به عهده سازمان حفاظت محیط‌ زیست است چون در منطقه حفاظت شده جان باخته‌اند.» به گفته او سازمان جنگل‌ها حتی حاضر نشد از بیمه‌های بی‌نام استفاده کند تا دیه جانباختگان بدون روال دادگاه پرداخت شود.»

او می‌گوید: «قانون مسئولیت حفاظت از مناطق حفاظت شده را به عهده سازمان حفاظت محیط زیست گذاشته است اما در قانون مدیریت بحران مسئولیت خاص و عام افراد به عهده منابع طبیعی است. منابع طبیعی در مسئولیت خاص می‌تواند با بیمه‌های بی‌نام دیه فعالان کشته شده در جنگل‌های زاگرس را بدهد.»او از طرح دعوا علیه منابع‌طبیعی، محیط زیست و مدیریت بحران در مراجع قضایی خبر می‌دهد و می‌گوید: «منابع طبیعی به جد می‌گوید مسئولیت دیه فعالان کشته شده با ما نیست، در حالی که مواد قانونی مدیریت بحران مسئولیت خاص و عام را بر عهده این سازمان می‌داند.» قهرمانی علاوه بر پرداخت دیه در این شکایت خواستار پرداخت حقوق مستمری به خانواده بازماندگان شده است و آنها را واجب‌ النفقه می‌داند.او می‌گوید: مختار خندانی زن و بچه نداشت. مادر او جانباز است و حقوق جانبازی دریافت می‌کند اما خانواده آقایان امینی و کریمی باید مستمری بگیرند. بنابراین هم تقاضای دریافت دیه دادیم هم مستمری.»

از یاسین کریمی سه دختر به یادگار مانده و از بلال امینی یک دختر و یک پسر. به گفته قهرمانی یکی از دختران یاسین کریمی پس از این حادثه دردناک در سازمان جنگل‌ها با حقوقی اندک مشغول به کار شده است.

او می‌گوید: برای تشکیل پرونده باید خانواده ۱۳ میلیون تومان هزینه دادرسی می‌دادند. خانواده‌ها توان پرداخت همه مبلغ را نداشتند بنابراین با دادگاه صحبت شد تا هزینه را از دیه بردارد.

دادگاه موافقت‌ کرد اما اداره منابع طبیعی استان برای این همکاری به دادگاه معترض شد.» در نهایت دادگاه بدون پرداخت هزینه رسیدگی برگزار شد. به گفته قهرمانی اولین جلسه رسیدگی به پرونده یاسین کریمی برگزار شده و ۲۴ فروردین ماه جاری نیز نخستین جلسه دادگاه بلال امینی برگزار می‌شود. او می‌گوید: «سازمان مدیریت بحران هم می‌توانست از صندوقی که هر ساله ردیف بودجه خاص می‌گیرد مستمری یا دیه آنها را بدهد.

بیش از 10 بار به سازمان مدیریت‌ بحران رفتیم اما نتوانستیم با رئیس سازمان دیدار کنیم بنابراین مجبور به شکایت شدیم.» به‌گفته رسول قهرمانی فعالانی که جان خود را فدای جنگل‌های زاگرس کردند در قانون مصداق «فداکار خدمت» می‌شوند. این قانون سال گذشته تصویب شد.

جمشید محبت‌خانی اما جانباختگان دره‌ ژاله‌ را مشمول این قانون نمی‌داند. محبت‌ خانی تأکید می‌کند: «حمایت قانونی شامل کسانی می‌شود که کارت همیار محیط‌ زیست داشته باشند و حتماً با اعلام نیاز محیط‌بان‌ها به عملیات اطفای حریق بیایند.» او هشدار می‌دهد: «کسانی که خارج از این روال به اطفای حریق بپردازند شامل حمایت قانونی نمی‌شوند.»

او درباره شکایت بازماندگان جانباختگان‌ دره ژاله هم می‌گوید: «اگر دادگاه محیط‌ زیست را موظف به پرداخت کند، سازمان دیه را می‌پردازد.»

عباس عباس‌نژاد اما بی‌توجهی منابع طبیعی استان به خواست خانواده‌ها را نتیجه بدسلیقگی استان می‌داند و می‌گوید: باید روال طبیعی و قانونی برای پرداخت دیه آنها طی شود. به‌گفته رسول قهرمانی در سال گذشته یکبار خانواده ها از سوی منابع طبیعی به تهران دعوت شدند اما مسئولان اجازه ندادند که وکیل جایگزین در این جلسه همراه خانواده‌ها باشد. عباس‌نژاد این رفتار را نیز کج‌ سلیقگی می‌خواند و در این موارد از خانواده‌ها می‌خواهد با او تماس بگیرند‌.

مسعود منصور رئیس سازمان جنگل‌ها بتازگی در نامه‌ای از استان‌ها خواسته است تا در عملیات اطفای حریق از فعالان مردمی استفاده کنند. تعداد جنگلبان‌ها و محیط‌بان‌ها در ایران بسیار کم است و به تنهایی قادر به اطفای حریقی که هر ساله به جان جنگل‌های زاگرس و هیرکانی می‌افتد، نیستند.

خشکسالی هم دوباره به جان محیط‌ زیست ایران افتاده و به نظر می رسد آتش‌سوزی امسال گسترده‌تر خواهد بود. اما آیا عملکرد این دو سازمان و برخورد آنها با خانواده جانباختگان باعث کاهش مشارکت در نجات‌بخشی جنگل‌ها نمی‌شود؟

این جنگل‌ها منبع تولید آب ۸۰ میلیون جمعیت کشورند. چطور سازمان محیط‌ زیست شهروندان ایرانی را ۸۰ میلیون محیطبان می‌خواند اما در زمان پرداخت دیه و خسارت از آنها کارت همیار محیط‌ زیست می‌خواهد، در حالی که آنها جان خود را فدای منطقه حفاظت شده کرده‌اند؟آخرین قیمت های بازار ایران را اینجا کلیک کنید.

زهرا کشوری

منبع: رکنا

کلیدواژه: سهام عدالت قیمت خودرو کرونا دیه جنگل طبیعی محیط زیست قهرمانی اخبار حوادث سازمان حفاظت محیط زیست محیط زیست مدیریت بحران حقوقی حمایت سهام عدالت قیمت خودرو کرونا کرونا ایران قتل کرونا ویروس عکس سهام عدالت ریحانه پارسا آسیب های اجتماعی زنان بی خانمان زن معتاد سازمان حفاظت محیط منابع طبیعی جنگل های زاگرس سازمان جنگل ها مدیریت بحران خانواده ها پرداخت دیه او می گوید حفاظت شده محیط زیست

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.rokna.net دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «رکنا» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۱۵۳۲۴۷۴ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

هفت گوهر نایاب زاگرس در خطر انقراض

طبیعت استان کهگیلویه و بویراحمد، نگینی در زاگرس سرسبز، همواره به عنوان بهشتی از تنوع زیستی گیاهی شناخته شده است. در دامنه‌های پرشیب و دشت‌های حاصلخیز این استان، گنجینه‌ای از گیاهان ارزشمند و منحصر به فرد رویش یافته‌اند که هر کدام نقشی بی‌بدیل در حفظ تعادل اکوسیستم و زینت بخشیدن به طبیعت این خطه بوده‌اند. با این حال، این گنجینه بی‌نظیر، در معرض خطری جدی قرار گرفته است.

هفت گونه از این گیاهان بومی و ارزشمند، در حال حاضر در فهرست سیاه انقراض قرار دارند. بیلهر، تره، جاشیر خوراکی، کرفس کوهی، آنغوزه و باریجه، نام‌هایی هستند که شاید برای بسیاری ناآشنا باشند، اما هر کدام در جایگاه خود، گوهر‌هایی نایاب در طبیعت ایران محسوب می‌شوند.

این چالش زیست‌محیطی، نه تنها تنوع زیستی این استان را به شدت تهدید می‌کند، بلکه می‌تواند پیامد‌های ناگواری برای اقتصاد و معیشت مردم منطقه نیز به دنبال داشته باشد. گیاهان دارویی و خوراکی در کهگیلویه و بویراحمد، از دیرباز نقش مهمی در زندگی مردم محلی ایفا کرده‌اند و از بین رفتن آنها، می‌تواند به فقر و بیکاری در منطقه دامن بزند.

گیاهان نقش حیاتی در حفظ تعادل اکوسیستم‌ها ایفا می‌کنند. از دست رفتن هر گونه گیاهی، می‌تواند به زنجیره غذایی و چرخه‌های طبیعی آسیب برساند و پیامد‌های منفی برای سلامت انسان و محیط زیست به دنبال داشته باشد.

مدیرکل منابع طبیعی و آبخیزداری کهگیلویه و بویراحمد ضمن هشدار نسبت به تنوع زیستی این استان، از انقراض قریب الوقوع هفت گونه گیاهی نادر خبر داد. سعید جاویدبخت با برشمردن عواملی مانند برداشت بی‌رویه، تخریب زیستگاه و تغییرات آب و هوایی به عنوان تهدیدات اصلی این گنجینه‌های گیاهی، خواستار اقدامات عاجل برای نجات آنها شد.

بیلهر، تره، جاشیر خوراکی، کرفس کوهی، آنغوزه و باریجه نام‌هایی هستند که شاید برای بسیاری ناآشنا باشند، اما هر کدام در جایگاه خود، گوهر‌هایی نایاب در طبیعت ایران محسوب می‌شوند. این گونه‌های منحصر به فرد که در دامنه‌های پرشیب و دشت‌های حاصلخیز کهگیلویه و بویراحمد رویش یافته‌اند، در حال حاضر در فهرست سیاه انقراض قرار گرفته‌اند.

جاویدبخت با اشاره به برداشت بی‌رویه این گیاهان برای مصارف دارویی و خوراکی، این عامل را یکی از متهمان اصلی این فاجعه زیست‌محیطی می‌داند. تخریب زیستگاه‌ها به دلیل جاده‌سازی، چرای بی‌رویه دام و توسعه کشاورزی نیز مزید بر علت شده و نسل این گیاهان ارزشمند را در معرض خطر جدی قرار داده است.

تغییرات آب و هوایی و گرمایش زمین نیز از دیگر عواملی هستند که جاویدبخت به آنها اشاره می‌کند. این پدیده نه تنها بر کمیت و کیفیت این گیاهان تأثیر منفی می‌گذارد، بلکه آنها را در برابر بیماری‌ها و آفات آسیب‌پذیرتر نیز می‌کند.

مدیرکل منابع طبیعی و آبخیزداری کهگیلویه و بویراحمد در تشریح اقدامات انجام شده برای جلوگیری از انقراض این گونه‌ها، به مسدود کردن جاده‌های فرعی منتهی به مراتع، فرهنگ‌سازی از طریق رسانه‌ها و سازماندهی نیرو‌ها در مناطق بحرانی اشاره کرد. برخورد قانونی با متخلفان نیز از دیگر اقداماتی است که به گفته جاویدبخت در دستور کار قرار دارد.

با این حال، جاویدبخت معتقد است که این اقدامات کافی نیستند و برای نجات این گنجینه‌های گیاهی، نیاز به یک عزم ملی و همکاری همه‌جانبه وجود دارد. او از جمله راهکار‌های اساسی را حمایت از جوامع محلی، افزایش آگاهی عمومی، جلب مشارکت سازمان‌های مردم‌نهاد و بخش خصوصی و همچنین تحقیقات بیشتر برای تعیین دقیق وضعیت این گیاهان و یافتن راهکار‌های مناسب برای احیای آنها عنوان می‌کند.

انقراض این هفت گونه گیاهی نه تنها یک چالش زیست‌محیطی است، بلکه می‌تواند پیامد‌های ناگواری برای اقتصاد و معیشت مردم منطقه نیز به دنبال داشته باشد. از این رو، مسئولان، سازمان‌های ذیربط و آحاد مردم باید با حساسیت و جدیت بیشتری به این موضوع بپردازند و برای حفظ این میراث طبیعی ارزشمند تلاش کنند.

اگرچه اقداماتی مانند مسدود کردن جاده‌های فرعی و برخورد قانونی با متخلفان، گام‌های اولیه و ضروری برای جلوگیری از انقراض هفت گونه گیاهی نادر در کهگیلویه و بویراحمد هستند، اما برخی کارشناسان می‌گویند که برای نجات این گنجینه‌های گیاهی و تضمین بقای آنها در طبیعت، نیاز به راهکار‌های جامع و بلندمدتی است.

در اولین قدم، نیاز به تحقیقات علمی گسترده و دقیق در مورد وضعیت فعلی این گیاهان، عوامل تهدید کننده آنها و راهکار‌های مناسب برای احیای آنها وجود دارد. این تحقیقات باید توسط متخصصان مجرب و با استفاده از روش‌های علمی نوین انجام شود تا اطلاعات دقیقی از وضعیت این گونه‌های ارزشمند به دست آید.

جوامع محلی ساکن در مناطق زاگرس، از دیرباز با طبیعت پیرامون خود زندگی مسالمت‌آمیزی داشته‌اند و از دانش بومی ارزشمندی در زمینه حفاظت از منابع طبیعی برخوردار هستند. حمایت از این جوامع و جلب مشارکت فعال آنها در حفاظت از این گیاهان، می‌تواند نقشی کلیدی در احیای آنها ایفا کند.

افزایش آگاهی عمومی از طریق برنامه‌های آموزشی و رسانه‌ای، یکی از مهم‌ترین راهکار‌های حفاظت از این گونه‌های گیاهی است. با آموزش مردم در مورد اهمیت این گیاهان، تبعات انقراض آنها و راهکار‌های حفظ آنها، می‌توان گامی بلند در جهت نهادینه‌کردن فرهنگ حفظ محیط زیست در جامعه برداشت.

ایجاد و توسعه مناطق حفاظت‌شده در زیستگاه‌های این گیاهان، می‌تواند پناهگاه‌های امنی برای آنها فراهم کند و از آنها در برابر تهدیدات مختلف مانند تخریب و چرای بی‌رویه دام محافظت کند.

سازمان‌های مردم‌نهاد فعال در زمینه محیط زیست، گنجینه‌ای از تخصص، تعهد و شور و اشتیاق برای حفاظت از طبیعت هستند. حمایت از این سازمان‌ها از طریق تخصیص بودجه و امکانات، می‌تواند به آنها در انجام فعالیت‌های مؤثر در زمینه حفاظت از این گونه‌های گیاهی نادر یاری رساند.

بخش خصوصی نیز می‌تواند با سرمایه‌گذاری در زمینه تولید و پرورش این گیاهان به صورت پایدار، به حفظ آنها و ایجاد اشتغال برای جوامع محلی کمک کند. این امر نه تنها به نفع محیط زیست خواهد بود، بلکه می‌تواند منافع اقتصادی نیز به همراه داشته باشد.

در کنار این راهکارها، اقداماتی مانند استفاده از ظرفیت گردشگری و جذب گردشگران طبیعت‌دوست، توسعه کشت و پرورش این گیاهان در زمین ها، حمایت از پژوهشگران و دانشجویان در زمینه مطالعه و احیای این گونه‌ها نیز می‌توانند در نجات این گنجینه‌های گیاهی و حفظ آنها برای نسل‌های آینده نقش‌آفرین باشند.

با اتخاذ این راهکار‌های جامع و با مشارکت همگانی، می‌توان امیدوار بود که شاهد احیای این هفت گونه گیاهی نادر در کهگیلویه و بویراحمد و حفظ آنها به عنوان میراثی گرانبها برای نسل‌های آینده باشیم.

باشگاه خبرنگاران جوان کهگیلویه و بویراحمد یاسوج